Način na koji se bira izgled krunice, izrađuje i testira krunica identičan je kod ugradnje krunice preko prirodnog zuba i ugradnje krunice na implant, različiti su samo procesi kojima se pacijent priprema. Na ovoj stranici objasnićemo proces ugradnje krunica na prirodne zube, bilo da je reč o pojedinačnim krunicama koje pokrivaju jedan zub ili o vezanim krunicama koje čine most. O načinu na koji se krunice ugrađuju na implante možete čitati u sekciji o implantima.
Prvi dolazak podrazumeva uzimanje otisaka pre početka procedure brušenja zuba, kako bi se registrovali položaj, oblik i izgled zuba. Osim uzimanja otiska, moguće je i trodimenzionalno skreniranje CAM-CAD metodom, pri čemu je ta tehnika najbolja za slučajeve kada će se koristiti krunice od punog cirkonijuma ili pune keramike koje se izrađuju u CEREC mašini, budući da mašina može da radi prema 3D instrukcijama dobijenim sa skeniranja. Drugi slučaj kada je kompjutersko skeniranje poželjno su kompletni radovi, najčešće na obe vilice, jer softver pomaže da se planira izgled finalnog rada, mada se i ta tehnika kombinuje sa klasičnim uzimanjem otiska.
Sledi detaljan dogovor sa pacijentom u vezi oblika, veličine, dužine i boje budućih zuba. Naredna faza je brušenje svih dogovorenih zuba, uzimanje otisaka i momentalna izrada privremenih dentalnih krunica, koje dobija svaki pacijent. Brušenje traje od jednog sata za manji broj zuba do šest sati za brušenje svih zuba obe vilice. Samo brušenje zuba vrši se uz primenu najsavremenije lokalne anestezije produženog dejstva, tako da je čin brušenja potpuno bezbolan. Debljina sloja koji se brusi varira
od 0.5mm do 2mm.
Mnogi pacijenti znaju iz ličnog iskustva za slučajeva kada veliki deo zuba obrušen da bi se postavila krunica, ostavljajući samo maleni deo zuba iznad desni. Ova praksa je danas napuštena, jer savremene tehnologije omogućavaju minimlano brušenje sa maksimalnim esteskim i funkcionalnim rezultatom, uz skoro potpuno očuvanje zubne supstance.
Primena bezmetlanih krunica omogućava savršene rezultate uz minimlano brušenje. Metalokeramičke krunice zahtevaju da se obrusi nešto veći deo zuba, jer je neophodno da kermika koja se postavlja preko metalnog jezgra ima određenu debljinu, kako bi sakrila jezgro, te nije moguće napraviti veoma tanku krunicu. U slučaju da je zub zdrav i da se krunice postavljaju iz estetskih razloga, brušenje može zaista da bude svedeno na svega 0.5mm.
U praksi se pokazalo da je brušenje gornje i donje vilice, uzimanje otisaka i izrada svih privremenih zubnih krunica u jednoj seansi najbolje rešenje po pacijenta, iako ta jedna seansa može trajati nekoliko sati. Moguće je pripremiti i jednu po jednu vilicu, ali to je daleko napornije za pacijenta jer prolazi kroz isti porces dva puta.
Priprema pacijentkinje za ugradnju krunica
Proba zuba je najvažnija faza izrade krunica i tada pacijent prvi put vidi svoje nove zube. Zubne keramičke krunice u ovoj fazi nisu glatke, jer su neobrađene, ali imaju oblik i osnovnu boju i još uvek su moguće manje korekcije po pitanju oblika i boje.
Krunice je u ovoj fazi moguće požuteti ali ne i pobeleti, zbog čega je veoma važno da pacijent dobro odabere boju tokom inicijalnog dogovora sa stomatologom, kao i da se osloni na naš savet. Nakon cementiranja, što je poslednja faza ugradnje krunica, više nije moguće korigovati oblik i boju, samo su moguće male korekcije u smislu skraćenja.
Ponekad postoji i jedna međufaza, a to je proba metala za metalno-keramičke zubne krunice ili cirkonijumskog kora za bezmetalne keramičke krune. Ova faza se uglvnom preskače ako je otisak dobro uzet, odnosno radi se u retkim slučajevima kada nismo 100% sigurni da je uzimanje otiska na pravi način pokazalo potrebe pacijenta.
Prilikom izrade krunica na jednoj ili na obe vilice svaki pacijent dobija silikonske folije koje se nose noću radi prevencije oštećenja krunica. Potrebna je i kontrola jedan dan nakon cementiranja radi provere zagrižaja i finalnog usklađivanja okluzije
novih krunica.
